Το Μετρό της Στοκχόλμης είναι μία πελώρια καλλιτεχνική έκθεση. Σε περισσότερους από τους 90 σταθμούς, ο επισκέπτης ή ο πολίτης της Σουηδικής πρωτεύουσας συναντά έργα 150 καλλιτεχνών.
Το Tunnelbana (ή T–bana), όπως αποκαλούν οι Σουηδοί τον υπόγειο σιδηρόδρομο, εκτείνεται σε μήκος 105,7 χιλιομέτρων και αποτελείται από 100 συνολικά σταθμούς. Μία βόλτα με το μετρό, δίνει στον επισκέπτη την ευκαιρία να περιηγηθεί στην πορεία της τέχνης από τη δεκαετία του ’50 ως τις μέρες μας. Στους χώρους και στους τοίχους των σταθμών ο επισκέπτης συναντά γλυπτά, έργα ζωγραφικής, σιντριβάνια, μωσαϊκά και διάφορων ειδών εικαστικές εγκαταστάσεις.
Αρκετοί από τους σταθμούς της δεκαετίας του ’50 σχεδιάστηκαν από τον Peter Celsing, αρχιτέκτονα των Σιδηροδρόμων Sparvagar της Στοκχόλμης από το 1948 ως το 1952, ενώ οι καλλιτέχνες Vera Nilsson και Siri Derkert ήταν αυτοί που πρότειναν την εισαγωγή της τέχνης στους χώρους τους.
Σε αντίθεση με τις πρακτικές του παρελθόντος, οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί της δεκαετίας του ’70 αποφάσισαν να καλύψουν τα τοιχώματα, που άφηνε πίσω του ο μετροπόντικας με τσιμέντο 7 ως 8 εκατοστών και να ενισχύσουν την εντύπωση σπηλαίων, αφήνοντας τους βράχους ανέπαφους. Ο πρώτος σταθμός που έγινε με αυτόν τον τρόπο ήταν ο Masmo, το 1971. Έκτοτε μηχανικοί, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες συνεργάζονταν με στόχο τη δημιουργία ενός οικουμενικού έργου τέχνης, που θα ταίριαζε καλύτερα στον δημόσιο χώρο ενός μέσου μεταφοράς.
Έτσι, τα τελευταία χρόνια στους χώρους του μετρό της Στοκχόλμης συναντάμε κυρίως, γκραφίτι, σχέδια και τοιχογραφίες που σε συνδυασμό με τα αρχιτεκτονικά και μηχανικά μέρη των σταθμών συνθέτουν εικαστικά περιβάλλοντα. Πολλά από αυτά έχουν εφήμερη, φθαρτή φύση καθώς δεν μπορούν να αντέξουν στις συνθήκες των υπογείων και παρουσιάζονται στο πλαίσιο περιοδικών εκθέσεων.
Σε μια βόλτα στο Μετρό της Στοκχόλμης θα συναντήσετε εργάτες σε μια τοιχογραφία, μία ολόκληρη σπηλιά βαμμένη κόκκινη, ακόμη και Ρωμαϊκά γλυπτά. Είναι μια εμπειρία που αξίζει να ζήσετε!
