Οι UVA (United Visual Artists) δημιουργούν μία μοναδική εικαστική εγκατάσταση εμπνευσμένη από το αρχιτεκτονικό σχέδιο και χρησιμοποιώντας δέσμες laser.
Πηγή έμπνευσης των καλλιτεχνών δεν είναι άλλη από την Αναγέννηση. Τότε οι καλλιτέχνες για πρώτη φορά θέλησαν να αναδείξουν τη ζωγραφική και να την εισάγουν στον χώρο των ανωτέρων τεχνών. Μόνος τρόπος να το κάνουν αυτό, στα πλαίσια της ουμανιστικής προσέγγισης, ήταν να φέρουν τη ζωγραφική πιο κοντά σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε επιστήμη και, εν προκειμένω, πιο κοντά στα μαθηματικά και την γεωμετρία. Να θεσπίσουν με λίγα λόγια τις αρχές ή τους «κανόνες» της ζωγραφικής, τη θεωρία γύρω από αυτήν.
Θέλοντας λοιπόν να κάνουν τη ζωγραφική “επιστημονική” χρησιμοποίησαν ένα σύστημα το οποίο θα βοηθούσε ακόμη και τον πιο μέτριο ζωγράφο. Το σύστημα αυτό δεν ήταν άλλο από τη Γραμμική Προοπτική. Μια γεωμετρική τεχνική με καταβολές στην αρχαιοελληνική τέχνη, η οποία χρησιμοποιεί ευθείες γραμμές που δείχνουν το πώς φαίνονται τα αντικείμενα με βάση την απόστασή τους από το κοντινότερο προς το θεατή πλάνο του πίνακα. Με αφετηρία αυτήν την θεωρία της αναγεννησιακής ζωγραφικής, αλλά και την ανάγκη της να στηριχτεί σε κάτι πιο αναγνωρισμένο και δοκιμασμένο, όπως η αρχιτεκτονική, οι UVA αναπαράγουν το εγχείρημα αναπροσαρμόζοντας το στα σύγχρονα δεδομένα.
Σύμφωνα με την γραμμική προοπτική και τις αρχές της γεωμετρίας, ο καλλιτέχνης έπρεπε αρχικά να ορίσει στον λευκό ακόμη πίνακα του, ένα σημείο, απ’ όπου θα ξεκινούν όλοι οι άξονες της σύνθεσής του. Το σημείο αυτό, στερεοτυπικά, βρισκόταν περίπου στο κέντρο του πίνακα και ονομαζόταν, φυσικά, σημείο φυγής (Vanishing Point). Από εκεί οι άξονες κατέληγαν μπροστά στον θεατή καθορίζοντας τη σωστή θέση των μορφών ή των άλλων στοιχείων του έργου, όπως επίσης κα την κλίμακά τους. Όλα έδειχναν σωστά. Έτσι δομήθηκε η έννοια της ζωγραφικής όπως τη γνωρίσαμε μέχρι τον 19ο αιώνα. Η ζωγραφική ως ψευδαίσθηση, ως αναπαράσταση της οπτικής πραγματικότητας.
Οι UVA προβαίνουν σε μία μεταγραφή των όρων στο σήμερα. Ο στόχος, ούτε λίγο, ούτε πολύ, παραμένει ο ίδιος, η παράσταση. Τα μέσα είναι αυτά που αλλάζουν. Στη θέση του δισδιάστατου πίνακα, έχει μπει ο τρισδιάστατος χώρος και στη θέση της γραμμής του μολυβιού η ακτίνα laser. Το σημείο φυγής παραμένει να μας θυμίζει την πηγή όλων. Όπως από εκεί ξεκινούσαν οι γραμμές της Αναγέννησης, έτσι και από εκεί ξεκινούν τώρα οι ακτίνες laser.
Αν για έναν αναγεννησιακό η ζωγραφική ήταν «ένα παράθυρο στον κόσμο» για τους UVA είναι ένα δωμάτιο και παράλληλα μια ματιά στον κόσμο του μέλλοντος. Με laser φτιάχνουν το αρχιτεκτονικό σχέδιο ενός ολόκληρου χώρου και μας μεταφέρουν μέσα σε πρόγραμμα 3D σχεδιασμού. Ο θεατής-ο επισκέπτης του χώρου που δημιουργούν μετατρέπεται σε κέντρο του έργου. Αυτός ορίζει την κλίμακα, αυτός ορίζει την κίνηση και τη διάδραση στο περιβάλλον που δημιουργούν. Η ενεργοποίηση του θεατή είναι αυτή που σπάει την στατικότητα των περιγραμμάτων, αυτή που δίνει ζωή στο έργο. Οι ακτίνες laser ρέουν ή διακόπτονται και ο χώρος μετατρέπεται σ’ ένα ανεξάντλητο παιχνίδι φωτός και σκιάς, σ’ ένα φουτουριστικό υπερθέαμα.
To Vanishing Point εκτίθεται στο Olympus Photography Playground στο Βερολίνο έως 2 Ιουνίου του 2013.
Οι UVA είναι μία ομάδα καλλιτεχνών διαφόρων ειδικοτήτων με έδρα το Λονδίνο. Ο πλουραλισμός ιδεών είναι πασιφανής στα έργα τους, που ακροβατούν μεταξύ, αρχιτεκτονικής, εικαστικής εγκατάστασης και live performance. Έργα τους έχουν εκτεθεί στα σημαντικότερα μουσεία και κέντρα σύγχρονης τέχνης στον κόσμο.
